Van oorsprong zijn wij geen hondenmensen. Wij hebben van huis uit nooit een hond gehad en verder ook nooit echt interesse gehad in honden... TOTDAT we een Hollandse Herder tegen kwamen. Wij waren vanaf moment 1 gelijk verkocht. Na er goed over nagedacht te hebben hebben we een Hollandse Herder pup in huis genomen. Dit was Bizkit. Wij hebben onder andere van hem geleerd wat een prachtig ras de Hollander is, een ras dat beschikt over een heel bijzonder karakter. (zie rasbeschrijving)
Bizkit is in februari 2012 op elf jarige leeftijd aan kanker overleden. Sinds begin 2014 hebben we opnieuw  besloten weer een hond  in huis te nemen: Ja natuurlijk... een Hollander. Sinds april 2014 hebben we een reu genaamd Tijn. We wilden hem graag gaan inzetten als dekreu, omdat we ons erg bewust zijn dat het ras zeldzaam is en met uitsterven bedreigd wordt. Dit kan en mag naar ons idee echt niet gebeuren. Helaas heeft Tijn iets aan zijn rug en knieën. De dierenartsen die we er allemaal voor geconsulteerd hebben, weten niet wat het is en zolang ik er niet zeker van ben dat dit niet iets genetisch is, zal hij dus niet gebruikt worden voor de fok. Wij vinden dit ontzettend jammer.

Bij ons in (en om) huis wonen nog meer dieren. We hebben in onze tuin twee konijnen rond huppen. Dit zijn Nina en Sneeuwwit. Voor hen hebben we een stukje tuin afgezet, waar ze een lekker leventje hebben. Nina en Sneeuwwit zijn raskonijnen, namelijk NHD.

Dan hebben we onze poes Pip nog. Pip woont sinds de zomer van 2014 bij ons. Haar vader is een grote zwarte kater en haar moeder een Rasbengaal. De fokker heeft vaker nestjes van deze combi gehad. Nog nooit zat er een zwart jong tussen, behalve onze Pip. Voor ons was dit een uitkomst. Wij twijfelden namelijk tussen een zwarte kat en een Bengaal. Pip is een ontzettend lieve en zoete, maar ook ondernemende kat.  Ze brengt meerdere malen in de week muisjes, vogeltjes, kikkertjes etc voor ons mee. Soms laat ze die levend los in ons huis, waardoor we dan tijdelijk een  nieuw huisdier hebben. ;-)